sevgili günlük, ne haber? bayağıdır görüşemedik. ama merak etme, diğer geleneksel kankilerin olaylardan haberdar. şimdi seni de güncelleyeceğim. bir hengamenin içindeyim ki sorma. sık sık dillendirdiğim yoğunluğu arzulama ve günlerini doldurmaktan keyif alma mevzusu vardı ya hani, heh, işte o öyle bir gerçekleşti ki aklın durur. yok durmaya da bilir aslında, aşırı abartmayayım. ama yalan yok, biraz sıkıştık. ben ve sorumluluklarım.


koskoca haftamı, sadece bir günümün boş kalacağı ve onda da kesin yapmam gereken şeylerin olacağı şekilde doldurdum bir süre önce. pişman değilim, en azından şimdilik. ama bazı aksamaların olduğu da bir gerçek. ha bu alışma sürecinden mi kaynaklanıyor yoksa uzun vadeye de sıçrar mı şimdilik bilemiyorum. ama hevesle kaydolduğum birkaç etkinliğe gitmekten şıp diye vazgeçtiğim ve birazdan kalkarım diye uzandığım yataktan ışığımı kapatmak için bile kalkamadan uyuduğum günler oldu, öyle söyleyeyim.


geçenlerde bir an, oha şu an yapmamız gereken acil bir şey yok garip hissettim dedim arkadaşlarıma ve üst üste gelen şeylerin yorgunluğunu atmak üzere olaysız bir şekilde evlere dağıldık.


dediğim gibi, şikayetçi değilim. ama sadece beynime değil, vücuduma da çok yüklendiğimi hissediyorum ve fiziksel gücümü artırmak için bir şeyler yapmam gerektiğini düşünüyorum. pekmez yemek, (Umarım işe yarıyordur bu.) belki vitamin takviyesi almak vs. gibi yani. halledeceğiz, aklımda.


şimdi güzel bir güne başladım, sıraya koyduğum bazı işleri hallediyorum+halledeceğim. sen de onlardan biriydin, nihayet uğradığım iyi oldu. sırada bazı kıyafet ve ev işleri var, sonrası masabaşı. wish me luck.


yakında görüşürüz.