Şehrin yükünü sırtlandım

kekeme bir bekçiden

Rüzgarlara biat edip

boyuna yürüdüm

Gölgesindeyim 

başından beri kırık kuşların


Seni hep yarışı kesen yorgun

bir saat gibi taşıyorum kolumda

Direniyor ayaklarım aşka

ama gözlerim

İstemem

eksilmesin yavrunun kolları

yüzyıllar geçse dahi aradan

o barış getiren boynundan senin


Sebelilerden kalma bir itikatla 

selam ediyorum ey rüzgar 

Tabiata doğrult beni