Sayılar bulunmadan önce,
Yani daha sürüyorken kelimelerin hükmü.
Devrik cümleler kendini komutan ilan edebilirdi.
Taze bir gün batımının orta yerine kurulu çadırlar,
Sönmek bilmeyen ateşlerin etrafında hiçbir şey anlatamayan o şiirler Okunurdu.
Hiçbir şey anlatmıyorsa o şiir,
Bilin ki şairi Onur'du.
Yani bundan asırlar önce kelimelerin kurduğu o dünya,
Daha asildi.
Kimseyi çarpmazdı, bölmezdi.
Kan tümceyi götürdükçe, cümleler hizaya geçti.
Anlaşılmamışlık mutlu etmişti aslında.
Lakin yetmedi.
Her anlamlı şiirde bir o kadar mutsuzluk belirdi.
Ve tahmin edildiği üzere,
Anlamsızlığın şairi delirdi.
