Ne olurdu sanki güneş biraz daha geç doğsaydı. Ben de seni birkaç saniye daha fazla görebilseydim rüyamda. Sahi sen neden rüyalarımdan hiç çıkmıyorsun bu ara? Yanımda, yanı başımda yaşamak varken neden rüyalarımda yaşıyorsun? Hadi benim cesaretim yok, korkularla çevrili bir kalbim var. Ya senin?
Gel bana bir sabaha karşı, güneşin doğuşunu beraber izleyelim yan yana. Sonra ister kal ister git. Karar senin. Ama bir kez olsun doğan güneşin verdiği o tatlı huzuru beraber yaşayalım. Sonra birbirimize umutla bakıp gülümseyelim, çok görme bunu bana. Umutlarımız da yeniden doğsun o güneşle. Hayallerimiz uyansın güzellik uykusundan. Kalbimiz sevmeyi yeniden hatırlasın. İçimizde yeniden yaşama sevinci yeşersin. Sonra uyanalım bu derin uykudan. Sen ve ben.
