Ne kadar üzgünsün bu gece gökyüzü
Uyandırmamışsın yıldızları
Yoksa bir keder mi derya oldu sende
Söz vermedik mi, karanlık bize aydın
Gelecekti hani
Hani duygularımıza gem vurmadan
Haykıracaktık
Hani bağıra bağıra kavga edecek
Çocuk gibi gülecek, susacak ve ağlayacaktık
Göz pınarımız bir nehir olup akacaktı
Hayallerimizle
Bir çılgın gibi dans edecektik kandillerde
Sende mi çok gördün beni?
Yorgun nefesini üstüme vurma bugün
Sinemde kaldıracak yer yoktur benim
Islanan seccadem bana kırgın
Ruhum Yılkı Atı oldu çıktı bu elden
Yaşıyorum solgun bir ot gibi ezelden
Demle şerbetini gözyaşımla
Umuda gücüm yoktur benim
Dualar kabul olacak sanırsın onca yıl
Son kapıya açılan yerdeyim
