Ne kadar üzgünsün bu gece gökyüzü

Uyandırmamışsın yıldızları

Yoksa bir keder mi derya oldu sende

Söz vermedik mi, karanlık bize aydın

Gelecekti hani

Hani duygularımıza gem vurmadan

Haykıracaktık

Hani bağıra bağıra kavga edecek

Çocuk gibi gülecek, susacak ve ağlayacaktık

Göz pınarımız bir nehir olup akacaktı

Hayallerimizle

Bir çılgın gibi dans edecektik kandillerde

Sende mi çok gördün beni?

Yorgun nefesini üstüme vurma bugün

Sinemde kaldıracak yer yoktur benim

Islanan seccadem bana kırgın

Ruhum Yılkı Atı oldu çıktı bu elden

Yaşıyorum solgun bir ot gibi ezelden

Demle şerbetini gözyaşımla

Umuda gücüm yoktur benim

Dualar kabul olacak sanırsın onca yıl

Son kapıya açılan yerdeyim