Bizler,

Bitkisel hayatta unutulmuş

Evrimini tamamlayamadığı için yerlerinden kıpırdayamayan insanlar koleksiyonu.

Elleri tersten kelepçeli.

Ceplerinden ses gelmeyen

ve nefesini kesince dünya

ayılmak için tek yiyebileceği,

şekerli su ve kuru ekmek!


Bizler, cahil sürüsü, hiç gelişmemiş

Ne aritmetik ne dil bilgisi

Şiveli, tutarsız cümlelerimiz

Kapı çalmayı hiç öğrenemedik diye,

Odaları perdeli evlerimiz.


Bizler, faşist dünyanın

Utanmış ve sinmiş, gizli yöneticileri

Gazetecilerin kameraya çıkarmadığı

Beyazdan kahverengiye çıkmış gömleği

ve kaç yıllık pantolonları ile işçi takımı

Evde, beyaz tenli karısı.

Yemekte ne var?

Agresif bakışlarımız, hırçın sözlerimiz.


Bizler, bir kenarda hatırlanmayı

bekleyen

satranç taşları gibi.

Beyaz ve siyah.

Aydınlık ve karanlık.


Tabii, bizler emir eriyiz.

Şiir mi istersiniz, yoksa

atayım mı dışarı çöplerinizi?