Sahipsiz bir gölgeyim şimdi

Kaldırım taşlarının arasına sinmişken

Ara sokakların birinden

Kalabalık bir caddeye ilişmiş

Kuytularda çıkarıp benliğimi

Üstüme yalnızlığımı giymişim


Kafamın içinde bir yabancı

Kulağıma gariplikler fısıldıyor

Gördüklerimle algıladıklarım farklı

Korkuyla adımlarım sıklaşıyor

İzlenme korkusuyla dönüyorum köşeyi

Adımlarımla sokak yankılanıyor


Ertesi sabah dar bir sokakta bir ceset bulunur

El birliğiyle gazete örterler üstüne garibanın

Cebinden ufak bir defter ve bir not çıkarırlar

"Yaşamımdan daha güzel olacak intiharım"