Beklenendi, kimse üzülmedi, sevindi kimisi bir çiçeğin açışıyla

Yollara asfalt döktü belediye işçileri, birisi kedi sevdi kaldırımda

Fırınlarda ramazan pidesi, kasaplarda kurbanlık kuzu satışa çıktı

Herkes evinin önünü bir güzel süpürdü, yıkadı şarap ve balla

Her evin önü Kudüs’tü, kovuldu kimileri, savaş çıktı ardı sıra

Kan ve barutla ovuldu yüzü şehrin kuytularının

Şehrin kuytularının yüzü bir ölünün yüzü oldu sanatçının ardı sıra

Beklenendi, kimse üzülmedi, savaşlar soğudu birden Ortadoğu’da

Üstelik kimsenin suçu yoktu, ıssızdı mahkeme salonları haftalarca

Zabıtlar aç bırakıldı, zabıtalar ıskartaya çıkarıldı, yakıldı kanunlar

Dağlar bizimdi, ferman bizim, darağaçları ve palmiyeler bizimdi

Kimsenin suçu yoktu, bütün cezalar bizimdi, çekildi boyna ipler

Gırtlakta tıkanan nefes, kursakta kalan heves bizimdi

Dediğim gibi

Beklenendi, kimse üzülmedi, sevindi birileri bir yerlerde mutlaka

Ben şaşırmıştım gerçi, oturup ağlamıştım

Sigara yakmıştım, ağıt yakmıştım, bir sigara daha ağıttan sonra

Oturup ağlamıştım, şaşırıp kalmıştım bir başıma bizim dağlarda

Çiçekler serpilmedi üzerine basan olmayınca, kimse vurulmadı

Burulmadı kimsenin hayaları, dedim ya, suçu yoktu kimsenin

Niye vurulsundu, sanatçı genç bir adamken ölüme kavuşmuştu

Bekledi herkes onun köze değen güve gibi yanıp kavruluşunu

Harbe giden kır at gibi ölüme koşuşunu, durmadan koşuşunu

Son kez susuşunu, susayıp ölümün suyundan kanarak içişini

İç çekişini

Kimisi dinledi onun tövbesini, son kez getirmişti şehadetini

Ben de dinledim, şaşırmıştım gerçi, oturup ağlamıştım

Sanatçı genç bir adamken can vermişti

 

Gözdeki çapak, şakaktaki kir vesaire saçmalığı çağın

Birinin hiç dinmeyen öfkesini diğerine reva görmesi

Birinin hiç gelmemesi, birinin gelmekten vazgeçmesi

Kör tarafına söz geçiremeyen utancı etimdeki bıçağın

Birinin beni ağlarken görmesi, işte bu fena, işte bu iyi

İnsanı insan eden bu değil mi, bana böyle söylendi

Oturup ağlamalıydım, ağıt yakmalıydım sigara sonrası

Bir yerden diğerine keder, Avrupa’dan Kudüs’e keder

Nefesim kesilene dek keder taşımalıydım, bu işimdi

Taşıdım, bu iyi, kör tarafının olması gibi bir bıçağın

Kaçırılan harbin yenisi çıkınca sinemalarda

Bilet fiyatlarında indirime gitmesi bir kodamanın

Yani ölecekse insan koltuk kapmalı en ön sıradan

Arkalarda gaz yağı ve ekmek sırası konuşulmakta

Kimseye kahramanlık nasip olmaz arka sıralarda

Öne atılmalı, birileri saf dışı kalmalı, bırakılmalı

Söz gelimi bu her zaman iyidir

Birileri bir yerden diğerine keder taşımalı

Söz gelimi kahramanlık ön koltukta iyidir

Sanatçı bize uzaklardan şehadet getirmelidir


Cenazeler, taburlar ve tankları, taburcular ve zafer alayları

Kazandık şüphesiz kayıpsız, kimsenin hayaları burulmadı

Demem o ki dağlar hala bizim, kimsenin dikecek gözü yok

Söktük belki, belki bir yerlerde bu iyidir, ön saflarda belki

Ben ki her pazar oradayım, ön safta, gözlerimi sökerim

Zaten ne göreceğim ki sanatçı öldükten sonra

Saygısızlık olmasın, gözlerimi çıkartabilir miyim

İsterseniz yanında endüstriyel mısır, tabii zehir verebilirim

Kaçırdığınız savaşın devamına sebep olabilirim

Ortadoğu’dan Avrupa’ya

Ortadoğu’dan Asya’ya

Ortadoğu’dan avluya

Ceset taşıyabilirim

Yabancı cesetler

Misal bir sanatçının

Misal olamayacak kadar genç bir sanatçının

Ziyan olmasın, ağlayın, insanı insan yapan budur

Kır çiçekleri ezilir, kepenkler çekilir her akşamüstü

Bir yerde birisi bedavadan geberebilir

Birisine pahalıya mâl olur sevinç, ödemeyebilir

Bense ceset taşırım oradan buraya

Beni bekleyenler değil

Ön saftakiler görebilir

 

Ey sanatçı

Ey çobanı fikrin

Ey diye çağırılanların sonuncusu işit

Yalnızsın, karartır namluları yalnızlığın

Taburlar bozulur, çeliği paslanır tankların

Tadı kaçar zafer alaylarının, taburcular ölür

Gömülmez olur cesedi kahramanların

Yalnızsın, çaresi bulunmazmış bu yalnızlığın

Sonradan, çok sonradan anladım

Oturup ağladım

Şaşırıp kaldım erirken karları dağların

Dağlarım, onlar da ağladı

Gideceğin bir yerin kalmaması

Terk ederek bir yeri her yerden kovulmak

Yer yarılsa da seni koynuna almaması

Ki yerin yarılmaması sen varken

İşte senin halin

İşte bu sensin

İşte kader

İşte dersin

 

Beklenendi, kimse üzülmedi, sevindi birileri kırk gece

Ben de sevindim, biraz ağladım neyse ki, insan kaldım

Sanatçı genç bir adamken can vermişti avlumda

Onu ön safa taşıdım bir başıma, ön safa, kahramanlığa