Buram buram belirsizlik içinde
Kemiriyorum yine beynimi
Asırlardır görülmemiş bir savaş
Vuku buluyor her bir hücremde
Tokadını yiyip gerçeklerin
Yalanlara sarılıp yatışıyorum
Bir toz bulutu gibi rüyalarım
Atıp içlerine kendimi unutuyorum
Düşünceler megafon almış eline
Bas bas bağırıyor içimde
İstemem kimsenin fikrini
Eğilip kulağıma söylesinler yine de
Bir et parçası mı karar verecek
Kim olmam gerektiğine
Kimi dinlemişim ki fayda edecek
Yelken açmışlar sanki sonsuzluğa
Huzursuz arzularım yığılırken yere
Korkularım kafamı sancıtacak
Nafile çırpınışlarım, her şey bir gün
En sonunda toprağa karışacak
Siz içemeden kaynayan kanımı
Bedenim yeryüzüne karışacak.
