Her notasını ezbere bildiğin o şarkıyı açar bir sigara yakarsın,
Anla ki yine o kasvetli gecenin kollarındasın...
Bilirsin, başın toz duman hâlin perişan olmadan çıkamayacağını sabaha.
Bir ümit b*kuna tükenen yıllarını düşünür
Sadece ağlarsın.
Ne kadar avanak olunabilirse işte o kadarsın!
Bir şeyler, her şeylerle karışmış, suçlusu kimse?
Kızgınlığın en kötü olanı değil midir
İnsanın kendisine?
Bu sonsuz anlayış niye
Kendinden başka herkese?
Yapma bunu kalbine...
Şimdi yine yeni günlere ümitli ve yılgınsın
Süpürme kırıkları bırak yığılsın!
Kara geceler tanığın
Sen zaten sanıksın...
