Evet ben şanslı doğanlardanım

Ölü geldim bu dünyaya

Canlandırıldım birileri tarafından

Ciğerlerimi yakan oksijen zorla verildi bana

Sonrasında birçok kez öldürüleceğimi hesaba katmadılar

ya da bunu umursamadılar

Yol aldım bir şekilde yarım yamalak

Yürüdüğüm zemin hep sallandı neyse ki ben de sallanıyordum

Eşlik ettim bu dengesiz düzene bir şekilde

ya da ben öyle sandım

Sonra bilinç denen meretle tanıştım

İleride farkındalığın derin çukurunda kaybolacağımı bilmeden

Bu zehrin iliklerime kadar işlemesine şahit oldum

Engel olmaya yeltenemedim bile

Altüst edildim kendim tarafından, sadece seyirci olabildi insanlar

Uzanan eller havada kaldı, haklı haksız ne önemi vardı ben kaybolurken

Doğru yolun yanlışlığı barizdi aslında, benim olmayan yolun doğruluğu ırgalamazdı asla

Kendini hayata geçirme çabasından öteye gidemezdi dünya

Kimisinin güç sevdası ağır basardı, alırdı yaşamını ayaklar altına

Kimi sevda bulutuna tutundu benim gibi çakılı kaldı öylece orada

Bıraksa düşerdi kalakaldı oracıkta

Bazısı farkında bile olmadan bitirdi gününü, neleri kaçırdığını umursamadan

Dünyadan alması gerekenleri arkasında bırakıp uyudu öylece

En şanslısı onlardı aslında

Daha nice hikayeler barındırdı insan

Ayak uydurma çabasıydı benimki sadece dünyaya

Geç olsa da yaşamaya çalıştım kendimi

Bu hayata ve düzene hiç takılmadan

Kendim uğruna çoğu yerden kovuldum

Uğruna kovulacak insanlar da buldum

En büyük ödül onlardı bana

Olmasalardı çoktan giderdim bu lanet yerden

Ama acelem olmadığını fark ettiğimde

Durdum

Yaz yaz bitmeyen bi' hikaye ne yaparsan yap yarım kalacak olan

Asla noktasını koymaya cesaret edemeyeceğim kalın bir roman

Öyle pembe pencerelerden bakan, şeker dağıtan cinsten değil

Her cümlesi kalbe zarar, zihne yük olan bir hikaye

Şanslı doğmuştum oysaki