Evet ben şanslı doğanlardanım
Ölü geldim bu dünyaya
Canlandırıldım birileri tarafından
Ciğerlerimi yakan oksijen zorla verildi bana
Sonrasında birçok kez öldürüleceğimi hesaba katmadılar
ya da bunu umursamadılar
Yol aldım bir şekilde yarım yamalak
Yürüdüğüm zemin hep sallandı neyse ki ben de sallanıyordum
Eşlik ettim bu dengesiz düzene bir şekilde
ya da ben öyle sandım
Sonra bilinç denen meretle tanıştım
İleride farkındalığın derin çukurunda kaybolacağımı bilmeden
Bu zehrin iliklerime kadar işlemesine şahit oldum
Engel olmaya yeltenemedim bile
Altüst edildim kendim tarafından, sadece seyirci olabildi insanlar
Uzanan eller havada kaldı, haklı haksız ne önemi vardı ben kaybolurken
Doğru yolun yanlışlığı barizdi aslında, benim olmayan yolun doğruluğu ırgalamazdı asla
Kendini hayata geçirme çabasından öteye gidemezdi dünya
Kimisinin güç sevdası ağır basardı, alırdı yaşamını ayaklar altına
Kimi sevda bulutuna tutundu benim gibi çakılı kaldı öylece orada
Bıraksa düşerdi kalakaldı oracıkta
Bazısı farkında bile olmadan bitirdi gününü, neleri kaçırdığını umursamadan
Dünyadan alması gerekenleri arkasında bırakıp uyudu öylece
En şanslısı onlardı aslında
Daha nice hikayeler barındırdı insan
Ayak uydurma çabasıydı benimki sadece dünyaya
Geç olsa da yaşamaya çalıştım kendimi
Bu hayata ve düzene hiç takılmadan
Kendim uğruna çoğu yerden kovuldum
Uğruna kovulacak insanlar da buldum
En büyük ödül onlardı bana
Olmasalardı çoktan giderdim bu lanet yerden
Ama acelem olmadığını fark ettiğimde
Durdum
Yaz yaz bitmeyen bi' hikaye ne yaparsan yap yarım kalacak olan
Asla noktasını koymaya cesaret edemeyeceğim kalın bir roman
Öyle pembe pencerelerden bakan, şeker dağıtan cinsten değil
Her cümlesi kalbe zarar, zihne yük olan bir hikaye
Şanslı doğmuştum oysaki
