Schnabel, bir yol göster bana
yürüyünce taban okşayan
haddimi bileceğim bir yol
uzunluğuna takma sen
alışık insanlar suratsızdır
niye gülmediğimi sorma bana
yorulmadan anlatırım her şeyi ama
bunu anlatmaya dilim varmaz, Schnabel
şimdi soyunmuş vücudumu yatıyorum boşlukta
ne tam bütünleşesim var doğrusu
ayrılmaya da el vermiyor hani
indikçe inen, derinlere yol almış
geçmişin içime sinen tortusu
ben bir... kelime bulamıyorum işte
neyim ne değilim
neden bilmiyorum ama
bir insanın kaldırabileceğinden bir tık fazla yorgunum, Schnabel
