Şehir boşaltılıyordu sanki. Herkes birbirinden kaçıyordu. Elimde değildi, ciddiye alamadım virüsü. Genelde korktuğumda gülerim, bu da onun gibiydi. Daha ilk haftasıydı üstelik ve bazıları gibi ‘geçer üç haftaya, döneriz eski hayata’ dedim. Elimde valizler, hiç inanmayarak ama garantici bir yaklaşımla ‘ya bir daha göremezsem’ diye bu kareyi çektim. İçime çektim. Zor/zoraki bir vedanın fotoğrafı...
Yavuz Türkmen
2020-12-06T15:01:47+03:00Çok düşünceli bir hareket :) Peki, tamam ikna oldum ilk fırsatta koşa koşa geleceğim :) :)
Büşra
2020-12-06T14:56:38+03:00Sevdiğim şeyleri herkes görsün bilsin istiyorum bu da biraz reklamcılık evet:) Yedigoller , Abant oyle kalabalık ki inanın düz mesir alanı gibi gelebilir. Özellikle bahar aylarında neyse bu kadar reklam yeter:D
Yavuz Türkmen
2020-12-06T14:38:07+03:00Bolu'nun turistik reklamına da maruz kaldım şu :) Aslında aklımda var ama evden bile çıkamıyoruz malum. Bir kere geçerken Abant Gölü'ne uğramıştık. O kadar hoşuma gitmişti ki otobüstekiler kolumdan sürükleyerek çıkartmıştı beni göl alanından da öyle bindirmişlerdi tekrar otobüse :)
Büşra
2020-12-06T14:31:25+03:00@yavuzturkmennn siz bir de sesleri duysaydınız... umarım Bolu’ya gittiğinizde bir gün buna şahitlik edersiniz:)
Yavuz Türkmen
2020-12-06T14:22:44+03:00Havanın ve bulutların sıcaklığı, durgunluğu, dağların ağırbaşlı silüeti, suyun "Ben de buradayım" deyişi... İnsanı içine çeken, sımsıcacık bir fotoğraf. 🙏