Hiç iyi değilim bu gece,

Yokluğuna kaldırdım bütün kadehleri.

Ay rengi şarapları içtim,

Tek tek gözyaşlarımla doldurduğum.

Yokluğuna içtim bu gece,

İçtiğim her kırmızı, dudaklarını anımsattı bana.

İçtikçe kayboldum ben yine,

Senin haberin bile olmadı.

Hiç iyi değildim bu gece,

Zaten ne zaman iyi oldum en son hatırlamıyorum.

Yokluğun sarhoş etti beni.

Vazgeçmiş bir ruh,

Terk edilmiş bütün anıları neden hatırlar?

Vazgeçmiş bu ruh,

Neden kopamaz senden?

Bu gece her zamankinden daha sessizdi,

Kendi çığlıklarımla inlettim zihnimi.

Koparıp atmak istedim kendimi,

Bir zamanların mutlu anlarından,

Mutlu hikayelerden.

Bütün mutluluklar, bir gecede mi dönüştü gözyaşlarına?

Yokluğunla içtim bu gece,

Sensizlikle seviştim.

Ne sen beni duydun

Ne ben seni gördüm.

Gözyaşlarım doldu kadehlere,

Tekrar, tekrar ve tekrar.

Gecenin içinde bir düş misali ben, kayboldum.

Ölüm bile susmadı,

Ölüm bile tercih edilirdi yokluğuna bu gece.