Gitmem gerekiyordu yakındığım bahane gördüğüm ne varsa yok sayabilmek için. Kimseye sığınmak istememeyi seçip yola çıkmışken aksi gibi kapı dışarı hissedince hırpalandım. Düşündüm kimi zaman pembe gözlükle kimi zaman simsiyah perdeler örterek, düşündüm her ihtimali her olasılığı. Hepsi başkalarının gölgesinde soluklanmamla sonuçlanıyordu. Başka bir olasılık düşünmedeki sebepte ondandı belki, cesaretim yoktu farklı bir yola kendi isteğimle çıkmaya. Bu yüzden bir hüznüm yok diğer ihtimaller için. Kaç kere terk oldu şehir kaç kere kaçtık baktığımız suretlerden bilmiyorum saymadım. Hırpalaya hırpalaya, hangi toprakta can bulduğumuzu öğrenene kadar devam edecek.
