-Varlığını sorgulamadan önce
-Yokluğunun eksikliğini hissettir
Ölsem aranan kalmazdı benim için
Peki ben bilir miydim yokluğumun kastettiği hiçliği
Ben bilmiyorsam, başkası bilebilir miydi
Ölmüşleri toplayarak bir gün geçirdim
Düzelir miydi bu kimseler eli değse bir tamircinin
Veyahut dudaklarından öpsem
Buz gibi vücutları doğrularak, şehvetli gözlerle bana bakıp
Tuvaletin yolunu tutarlar mıydı kusmak için
Fonksiyonlarını yitirmiş et yığınları
İçimden bir ses diyor ki
• bir yerlerde hâlâ yaşıyor bu insan evlatları
Toplumun aldanmacası, inananların avutmacası
Ölü adam öldüyse ve zihnimizde anıları duruyorsa şayet
Kabullenemiyoruz ölümün gerçek azabını
-Serenat yapıyoruz duymayacak olana
-Serenat yapıyoruz, olmayana
Zarafet ile dans ederken parmaklar
siyah ve beyaz tuşlara nazikçe dokunur
belli bir ahenk ile
notalar belli,
-besteci yazmış-
ama duygular parmakların ardında
yaşanmışlıkların sonunda
bir kalpten bir kalbe
binmişler tınılara
bana doğru süzülüyorlar
Eren Aslan
2023-03-19T18:57:14+03:00Müteşekkirim, anlaşılmak zor. Anlamak daha da zor. Az da olsa anlayabiliyor olduğunuz için mutlu oldum, sağ olun.
Senin de ellerine sağlık azizim. Hep var ol. Hep ama hep. <3
Eray Bulut
2023-03-18T22:38:55+03:00Ölümü vurguladığına göre azap çekiyorsun belli ki dostum. Ama ecelle gelen ölüm, eğer değerini biliyorsan azap değildir. Bu benim düşüncem. Çünkü o an canından başka bir şeyin önemi kalmıyor. Diyorsun ki o ana kadar beni kim önemsedi? Kendine bu soruyu soruyorsun. Onları düşünüyorsun. Şiirlerine anlaşılmasını istediğin felsefelerini katman ayrı bir tat vermiş şiirine. Eline sağlık dostum. O acılara göğüs ger ki gönlün nasır tutsun ve hissetmesi gereken duyguların hakkını vakti geldiği zaman hakkıyla versin