duyursunlar geceye
masa lambamı akşama doğru açar
gökten yeşil hayallerimi toplayıp
bestekar yıldızlı çantamla
hüzün kokan yatağıma
geri dönerim
/
ellerinin akı nerede
ya sevilenler
sevdiklerini görmezcesine
ya ağlamaklı bakışlar
son bir umudun tükenişini
bilmeden alınan abdestler
ve bana inen ilk kutsal kitap
nerede?
/
gök topluyor yalnızlığımı
gecenin kara noktasından
kan lekeleri vücudumdan
birer ölümü simgeliyor
bir avuç kara parçasından
/
duyursunlar geceye
nihavend taksimi akşama doğru yapar
nefesimden yeşil hayallerimi toplayıp
biraz seni düşünerek
yağmur kokan dudaklarına
geri dönerim
/
belki de ben yürürüm yoluma
ellerinin akı ve sevilenler
sevdiklerinin yüzünde ellerini
umulmadık bir anda unutur
umutlarını göklere hapseder
ve kutsal kitaplar durmadan
yeniden indirilir.
