Yazıyorum, yazıyorum, yazıyorum
Ama bir türlü mükemmel olmuyor.
Bir türlü tamamlanmıyor içimdekinin tezahürü. Bir türlü tam değil,
Hiçbir türlü de yarım kalmıyor.
Ya varoluştan kopuyor
Ya yok oluşuma yol gösteriyor.
Daha önceleri aşındırdığım yollar
Eskisi gibi cazip gelmiyor.
Oksijenini tükettiğim yosunlar
Artık ciğerlerimi doldurmuyor.
Neşeyle cıvıldadığını sandığım kuşlar
Artık susmuyor.
Rüzgarın sesi
Artık boran getiriyor.
Kıyıları okşayan sular
Artık dağları dövüyor.
Sevgiyle çarpan bu kalp
Artık sessizce duruyor.
