“Aç kapılarını bana
Eve geri dönüyorum
Hüzne
Acıya
Karanlığa
Ben pek bilmem zaten aydınlığı
Sakın bana
Gülmeyi öğretmeye kalkma
Çünkü ben
Astım içimdeki duyguları
İdamına rey verdim hepsinin
Gözümü dahi kırpmadım
Tek nefeste
Kalemini kırdım
Bunu neden yaptın diye sorma
Çünkü
Anlatırım
Ve anlatırsam ağlarsın
Oysa
Senin göz yaşın dökülmesin diye
Ben kalbimin tamamını feda ederim
Ama
Sen
Bunu hak ediyor musun?” Derdi ustam hayatta olsa. Ve şu cümleyi hep diri tutuyorum ruhumda;”Hak etmeyene, hak edilmiş bir sevda vermek!Hainliktir. Ve sevdaya ihanet, ruhun intiharına göz yummaktır.” Sen sakın böyle yapma…!
