Tutup zamanın yakasından

Seni, kendimi ve kocaman bir gülüşü yakalamak için

Çatırdayan aynalı vakitlerden geçsem

Bir şafağın ilk aydınlığında ulaşır mıyım sesine?

Baharlar, yapraklar eşliğinde söyleşirken

Ve ışıldarken bir ay kirpiğimin üstünde

Dokunsam seni bürünmüş rüzgarına

Ulaşır mıyım?


Sevişin bir ömrü uzatıyor

Gecenin berrak suyunda

Avuçların temizliyor beni en bilge görünüşümden

Bilmez miyim gözlerindeki kederi?

Göğümü aydınlatan hecem

Bunca yükü omuzlarından silmez miyim…

Sözlerin zinciri kırılmış bir nehir

Buğulanıp duruyor kirpiklerinde.

Bulutlardan kaçtığın saatler içinde

Saçların gizler boynunda soğuyan nefesi...

Bilmez miyim…


Görsen ve sevsem incitmeden

Gönlünün yıkılmaz ateşini

Benim evimsin sen, gerçeğim, geleceğim...

Susmak hangi kışı yaz edebilir?

Bilmez misin, yine severim seni.


Bir başka dokunuşunda

Tutuşmuşken şiir

Yanaklarından dudaklarıma

Kırmızı bir ay kesiği ilişir

Ve hayat

Bir ışıltıda yeşertir tüm şarkıları.


Ben sende ne mi seviyorum?

Bir çocuğun gerçek dediği hayalleri seviyorum.

Kuzuların masallarda konuştuğu diyarları,

Yelkovanın akreple yarıştığı zamanları seviyorum.

Dünyanın bir geceden ve bir gündüzden daha uzun sayıldığı maviliği seviyorum.

Çiçeklerin sarıp sarmaladığı ışıkları,

Eskimeyen aydınlıkları seviyorum.

Ben sende

Yağmurlarla gelen toprak sevincini,

İlk rüzgarda dokunan ürpertiyi seviyorum.


Ne sanıyorsun…

Seni sevmek yalnız seni sevmek değil ki...