Çok hoşlandığım hatta ilk defa "aşık oldum" diyebileceğim biri var hayatımda. Onunla olmayı, onun beni sevmesini o kadar çok istiyorum ki... Ama onun beni sadece beğendiğini, bana karşı sevgi beslemediğini biliyorum. Bu kalbimi o kadar acıtıyor ve beni o kadar çaresiz hissettiriyor ki ne yapacağımı şaşırmış bir halde olduğum yerde çırpınıyorum. Hayatımda ilk defa tam anlamıyla istediğim birine denk gelmiş olmanın mutluluğunu yaşadıktan sonra bu sefer de onunla olamayacağımızı kabullenme aşamasına gelmiş olmak beni aşırı derecede üzüyor. Kalbim sızlıyor, duygularımın aşırılığı altında eziliyorum. Onun dikkatini çekmek ya da onun beni sevmesini sağlamak istiyorum ama bi' yandan da biliyorum ki bu işler öyle yürümüyor. Ya onu tamamen unutmam gerekiyor ya da onun hayatında herkes gibi biri olduğumu kabul edip böyle devam etmem gerekiyor... İki seçenek de gözlerimi dolduruyor. Bunları içimden dökmem gerekiyordu çünkü dolup taşma noktasındaydım. Hiç kimseyi tanımasam bile burada içimi dökmek bana her zaman iyi geliyor.