Ve hatırlıyorum günler kala,
kapıyı üzerine çekip ayrılırken, morgdan farksız
bir odadan. Kimsenin bilmediği,
duvarlardaki izlerle,
son kez göz göze gelişimi…
Aşktan ve sevgiden, geriye,
ne kaldıysa unutulmayacak kadar
değerli...
Ve çok geç olmasından öte, gözlerimi,
yaşartacak kadar acı, bir hismiş meğer. O odada,
kahkahaların hala izi var. Uzun zamandır
bu yüzden
bir şeylere
buruk içim.
Ve bu gece, elimde bir kadehle,
yazarken bütün
bu olanları.
Yeni yıla girmeyi bekliyorum.
Biraz sisli ve biraz,
ümitsizce
sadece.
