Bir geceyi doğuruyorum aydınlığa

Bir umudu besliyorum ardım sıra

Bir kediyi besliyorum insanca

Bir güle evriliyorum, değil artık gonca


Mana aramıyorum artık hayatta

Rahatsız etmiyorum zamanı, zamansızca

Varlığımla okumuyorum hiçbir esameyi

Ediyorum her şiirde en güzel hiçliği


Biliyorum gecenin ardından gelecek olan geçmişi

Umursamıyorum artık geleceğin vaatlerini

Bilmiyorum zamanın nereye evrildiğini

Sevmiyorum artık insan denen bencilliği