Akıyor zaman istemeden uzak yerlerde
Yola düşmüş bir adam sancılı bakışlarla
Tüketir kendini yabancı yalan tenlerde
Gecesi gündüz, zulüm, ruh kaçışlarda
Ayaklar kor alev, yakar toprağı adımları
Sanırsın tüm dünyayı vurmuşlar sırtına
Baştan aşağı kibir, istemez yardımları
Yürür dikenler içinde yırtına yırtına
İçi öyle derin sessiz, muhtaç tek sedaya
Amansız karanlık, kaybolursun zifirinde
Aklı labirent, kalbi dönüşmüş kayaya
Ateşten yollarda, gider şeytanın izinde
Y. Aslantaş
