Şair olmayı kim ister bilmiyorum?
Kim acının izleriyle dolu,
Sapa, hırçın yolları
Gönül dağınıklığıyla
Bir çare, yalpalayarak
Geçmeye yırtınır.
İnan, bilmiyorum.
Ben istemedim şiirlerle
Nefes alıp vermeyi.
Ben lirik haykırışlarım olsun,
Varlığım bir hezeyandan oluşsun, istemedim.
Hayatım bir elvedalar diyarı olsun,
Şiirler de veda mektuplarım olsun,
Sessiz vedalar benden sorulsun, istemedim.
Bunlar benim tercihim diyip sıyrılamam.
Bir günahı savurur gibi dönüp gidemem başka hayatlara.
Seçimlerim değil ki yaşadıklarım, kabullendiklerim.
Şiirler dostum olsun, istemedim.
Her anım yalnızlıkların diğer kuzeyi olsun,
Sözlerim yalnızlıklarla anlam bulsun,
Bakışlarım bir hüzün bahçesine dönüştürsün istemedim, boş sayfaları
Ben şair olmak istemedim.
Ben boş kağıtlarda anlam bulan duygular,
Hüzün dolu satırlar istemedim.
Tek istediğim hayatın içine işlemekti tüm yokluklarımla.
