Şimdiki aklım olsaydı!

Her şey yine aynı olacaktı; aynı seçimleri yapıp, aynı sonuçları yaşayacaktın. Kabul etmek ne kadar zor değil mi?! Duyar gibiyim aklının ve kalbinin itirazlarını.. Onunla evlenmezdim, o işi kabul ederdim, akıllandım şimdi öyle yapmazdım vs vs.. Bunlar kendi seçimlerimizin sorumluluğunu almamak için zihnimizin bize oyunları. Sorumluluk almaktan kaçmak için sığındığımız bahaneler olduğu kadar, ihtimallerle gelen suçluluk ve suçlamalarla kendimizi bir çeşit cezalandırmalar.

Bu ihtimalleri kurgularken bugünkü aklını kullanıyorsun evet, peki ya o andaki duyguların, mevcut koşullar, o andaki bilinmezlik ve seçiminin sonuçlarını bilmemen, seçimlerinin etkilediği insanlar? Bir sürü etken var. Vardı. Peki ya kader? 

Bir de şöyle düşün, o kadar akıllandın, neler yaşadın, geçmişe ahkam kesiyorsun yapmazdım diye, e hala hata yapıyor, o akılla yanlış tercihler yapıyor, yeri gelince aklına değil duygularına teslim oluyorsun?

Demem o ki, şimdiki aklınla o zamanki seni hırpalamak, kendine yaptığın en büyük eziyet. Bırak, olan oldu, yaşananlar yaşandı, belkiler zaten yoktu. Önümüze bakalım ❤️