Yalnızlık suretine bürünmüş ellerime,

yakıştıramadığım mutsuzluk,

kaplıyor bedenimi.

Ama yine de kesmeyeceğim saçlarımı.


Morarmış,

nefretini sızdırdığın yüzümü,

gördüğünde kızdığın,

gözyaşlarım örttü.


Ağladığım caddeleri,

değişmem

öptüğün sokaklara.

Bağrıma bastığım öfkemi,

değişmem bakışlarına.


Dolaşırken izlerinde,

bir yerde tökezledim sana.

Ama yine de

kesmeyeceğim,

geceye benzettiğin saçlarımı.