Hâlâ bazen gözlerim seni arıyor...
Kızma, lütfen.
Biliyorum ki göremeyeceğim,
Ancak bir tek bu kaldı bana,
Bir tek senli umutlarım kaldı geriye...
Gerisi ise seninle birlikte gitti...
Anlamayacağın dilde konuşmuyorum,
Tam tersine iyi biliyorsun tüm oyunları...
Hatırlar mısın bilmem,
Gerçi sen sildin beni ama;
Sürekli tartışmalarımız bile şiir gibiydi.
Bazen hepsini toplayıp yazardım...
Şuan senden iğrenmek acı veriyor,
Çocuk gibi ayağını bastığım,
Yumuşak olmamasına rağmen
Sürekli yanaklarını sıktığım,
Her gece sarhoş gibi yazdığım,
Yazdığı kağıtları yıldızlarla sardığım,
Sırf istiyor diye kalkıp şarkı yazdığım,
Bahsi geçen sensin sonuçta...
Kolay değil...
Bazen nasıl tanımlamam gerekiyor bilmiyorum,
Bazen de bildiğim halde yazmıyorum,
Olur da görürsen,
Terslenirsen,
Gerçi şuan da terssin
Ama ya...
Bilmiyorum anla işte...
Sana yazıyorum ama yazdığımı bilme,
Seni düşünüyorum ama buna sinirlenme,
Hâlâ kıskanıyorum ama sen devam görme,
Dönmeni istiyorum ama içinden gelmiyorsa dönme,
Tekrar önemse istiyorum, lütfen bunu duyup sövme.
Onun sana yaptıkları için özür dilerim,
Ama sen de farklı değilsin.
Beni, ona benzettin demiştin ya hani,
Bu tamamen senin elindeydi
Ve sen ona benzemek istedin.
O bile bana yaptıklarına bakıp iğrendi,
Ben nefret ediyorum, sen neden etmiyorsun dedi.
Güvercinimsin işte hâlâ,
Rahatsız mı oldun umutlarımı çalan hırsız...
Espri yapmıyorum,
Ya da belki birazcık soğuktan yapıyorum.
Enerjimi de aldın,
Keşke almışken kullansaydın,
Depresiflik yormadı mı,
Ben yoruldum,
Sen bunalmadın mı?
Biraz neşelen, lütfen
Güldüğünde çok tatlısın...
Hatırlıyor musun,
Bir ara siyah giymiştin...
Zaten hep siyah giyiyorsun
Ama o gün gömlek giymiştin.
Bazen kendimden utanıyorum...
Sen her gün gömlek giy demiştim,
Hani o zaman gülmüştün ya,
Hâlâ o gülüşü düşünüp sevinirim.
Evin bir kenarına kuşlar yuva yapıyordu,
Güvercin sandım,
Taşlayacaktım,
"Kumruları mi izliyorsun" dedi annem...
Bir süre öylece kalıp kuşlarla bakıştım,
Gerçekten güvercin olsa taşlayacak mıydım?
Üstüne sanki herkesi sen sanmıyormuşum gibi
Her kuşu güvercin sanar oldum.
Güvercinlerle kafayı bozdum,
Tıpkı sen gibi kuşlardan soğudum.
Kedilere gelirsek,
Beni hâlâ seviyorlar gariptir...
Sokaktaki küçüğümü hatırlar mısın,
Yavruları olmuş, bana getirdi...
O an içim yandı,
Çok ağlayasım geldi ama ağlamadım,
Eğer yanımda olsaydın onları ilk sana anlatırdım...
Pek çok kez sana benzememek için dua ettim,
Benim dualarım genelde kabul olmaz, bilirsin...
Benliğim sanki hiç benzemiyormuş gibi,
Hayatım da giderek sana benziyor...
Yaşadığını söylediğin şeyleri yaşıyorum,
Sonunu senden bildiğim şeylere engel olmaya çalışıyorum sürekli,
Fakat olmuyor ve bildiğim sonucu görüyorum...
En büyük korkum da bunun bir döngüye girmesi,
Senden bana, benden başkasına, ve ondan bir başkasına...
Ne kadar korkunç düşünsene...
Korkuyorum bir gün ben gibi sevene,
Sen gibi davranmaktan...
Belki arkadaş kalsaydık durum bu olmazdı,
Ben seni kaybetmemek için gömerdim seni...
Sen, hayatımdaki en değerliydin,
Hâlâ öylesin...
Binlerce kez söylediğim gibi;
Benim için önemli olan sensin,
Hâlâ sensin...
