Satın alınarak ulaşılamıyormuş yürürken kafanı yana çevirdiğinde birini görmek, pahalı bile diyemiyormuşum bir nefesin yanımdaki var olma bedeline
Ne çok fark edişlerim, terk edişlerim, geri dönüşlerim varmış ilerleme sandığım
Nefes verişimin bir dahaki nefesin geri geleceğini bilecek rahatlıktaymışım meğer
Acılarımı toprağa gömmeye dahi zahmet etmemişim, yüzleşmek istediğim ölüleri bulamadığımda anladım
Gözlerimi sadece görmeye ayarlamışım belliki çıkan sıvıya yaş diyemecek kadar ileri gidişimin başka bir çıkarımı olamaz
Ve ben hala kesin konuşmaya meyilliyim
Kendimi sevmeye başlamaya etimden başlamışım, ölülerime bir mum dahi yakmamışım
Hissetiklerimi kategorilere ayırmakla övünürdüm şimdi önünden geçtiğim zincirli rafsız dolapmış meğer
