Acı içinde kıvranırken bilinmek mi var
Mutlu olmayana kör değil mi kalabalıklar
Ah yeryüzünde bin bir hareketlilik ne yöne
Kalabalıklarda birbirine sarkan bakışlar
Duyulmuş sözler, iç ısıtan kahveler, dostlar
Zahmet etmişler yan yana gelmeye
Yalnız kalmış benliğimde atlar
Kış soğuğu atlar koşarlar
Siz bilir miydiniz beni böyle
Rol yaparkan içinizde ve söylerken yalanlar
Sahte yanım sizin içindi bir zamanlar
Artık acım büyüdü, suskun yanım hüzünde
Sözlerim soğuk, ellerim titriyor bazı akşamlar
Kimdim ben, neye sevinirdim, neredeydi umutlar
Neyin çağırması bu beni, ölüm mü ne
Aydınlık biteli çok oldu, düştü şamdanlıklar
Beyaz siyah oldu, gündoğumu yoruldu, artık akşam var
Hani anılırdı ismim, sevilirdim belki de
Unutuldum, her yanımda düşmanlık ve kabalıklar
Devrildim, eskiden devrimdim, nerede yarınlar
Belki görülürdü de cismim, vardım bir yerlerde
Yokluk takıldı peşime, benden uzağa yıllar var
Tanrı da duymaz artık, sessiz çığlıkları kim duyar
Duyulmadım, duyduğum kadar birilerini ve
Ve neden sorarım insanlara, nerede evim var
Onlar bilmez evimi, benim yerim bir başka diyar
