sevgilimle uyudum

böylece hep yıldızlar büyüdü gökte

zağ yayda öteden sarıldı

pırlak diye pekittiğim peftere şahin pençesi


ey göktekiler bu ne yumlu gece

partallardan kurtulduğum

yoncayı azâd ederken yerinde

yeryüzünde bir mahalle yangını

uzak köylerde hasat

anam mezarını sularken babamın

yârin koynuna düşmek hele

bir yaz günü sabah ezanına karşı

de ki sonsuz rayında çufçufluyor tren

hassiktir oradan schrödınger'in kedisi

günler artık hepimiz için daha sarmal bir yay

boris vian diyor ki

yalnızlıktır dinimiz


küfe bir mecalle dolu şâhım

ya âli

bırak da yatağıma döneyim

ben seni anlıyorum

ben dönmezem yolundan

ama yâr koynunda müslüman, allah'ını unutur


hey dağların aynası

yankısı dumanlı hey

yâr koynunda şiir vardır

bırakılır mı hey dost

sen deli misin