İçindeki çocuğu hep saklambaca çıkarmışsın,
Bulunmayı beklerken varoluşunun gerçeği yok sayılmış,
"Yok" demişsin, inat etmişsin. "Çıkmam ortaya."
Sen inattan bir duvarmışsın,
Kendi duvarının önünde bulunmayı beklerken
Kelimelerini dökmemişsin kimsenin içine.
Senin kelimelerin bir dikenmiş,
Kendini kanatmışsın.
Elbette hatırlanmayacak varlığın, bulunmayacaksın
Farklısın sen, suskun, sonsuz durgun,
Kimse ağlamaz kalbine, sen farklısın.
Tahammülü yoktur dünyanın, dünyanın dışında yaşayana
Bu nedenle içindeki çocuk sobelenmeyecek asla.
