Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde anlamıştım
Örselenmiştim ötelenmiştim en ötelere
Bir yerim yoktu ne onda ne orada
Kimse bir yer vermiyor minicik bedenim oysa
Kimse bilmiyor
Ne çok severim akşam sakinliğinde saçma sapan Türk dizileri izlemeyi
Çekirdeği halıya döke döke yemeyi
Beğenmediğim sahnelerde göz göze gelmeyi sevdiklerimle
Konuşmadan anlatabilmeyi içimdeki sınırsız öfkeyi
Kime anlatacağım saçmalıkları
Kimden tuzlu çekirdekten yanmışken ciğerlerim bir su isteyeceğim
Oysa yaşlılar su verenlerin çok olsun
Derdi...
Kim verecek bir bardak su
Kime bakacağım konuşmadan anlasın diye beni
Kalkıp gideceğim
Nereye
Kovulduğum yere mi?
Hiç kimsesizlik nedir bilir misiniz?
Eve ekmek almak istememektir bayatlamasın diye
Yemeklerin her hafta çöpe dökülmesidir tek başına yiyemedin diye
Asla karpuzla çıkıp eve gelememektir mesela
Korktuğunda battaniyenin altında sabah güneşi çıkana kadar titreye titreye beklemektir
Kaskatı vücudunun ağrısıyla kıvranıp durmaktır akşama dek
Karşı komşunun çoluk çocuk yediği akşam yemeğine imrenerek bakmaktır
Yediğin saçma sapan şeyleri gidip kusmaktır
Ağlamaktır
Anlatamamaktır içindeki tarifsiz sevgisizliği
Kimi seveceğim kim beni sevecek
Herkesi sevmiştim herkes nerede
Müthiş bir süreklilikleri var gidişlerinin
Arkada bıraktığınız enkazınız dönüp bakar mısınız?
Niye...
Niye sevmediniz beni
Yalnızlık çok soğuk
Isınmıyor ellerim buz
Cehennem gibi
Ne yapmalıyım ne yapayım söyleyin
Sofranızda bir yer edinebilmek için...
