Ağladım bugün küçük bir çocuk gibi
Annem bana kızdı diye, saatlerce ağladım
Seninle tanıştığım günkü o çocuk gibi
Seni aradı çaresizce gözlerim, ellerim
Bunca yabancı arasında ve senden uzakta
Hiç kimse bilmiyor, hiç kimse dinlemiyor
Hıçkırıklarım, utanışlarım, gözyaşlarım.
Bazen olmuyormuş canını dişine taksan da
Olmuyormuş işte gecelerce uykusuz kalsan da
Unutmak ilaçmış, bir yalan işte halk arasında
Sen neredesin şimdi, sahte masalların nerede?
Sadece sen vardın içimde beni ben yapan
Yoksun şimdi, içim nerede ben nerede?
Anlamsız cümlelerle boğuşurken dört duvar arasında
Sözlerin düşüyor kalbime birden
Duyduğum en güzel beste, sanki mucize
Yanılsamalar beni uyuşturuyor usulca
Çıkagelsen ansızın, uyku kapımı çalınca
Ürkek çocukluğum sesini arıyor korkutan bu dünyada.
Algılarım sana sabitlenmiş umarsızca
Senin olduğun yer mekan, nefesini hissetmek zaman
Ellerine bağlanmış sanki bedenim, sen dokununca can, dokunmayınca donan
Bir ölü soğukluğu var şimdilerde üzerimde
Nefes alacağım bir gün inanıyorum
Tüm karmaşalardan kaçıp sana kavuşunca.
