kim bilir kaçıncı kez öpüşüyor kıçım şu tahta bankla
sanki oturmuş da
kalkmayı unutmuş bir misafir uykusu sızıyor pantolonumdan
bir döşek seriyor marangoz
ve biz o bankta esniyoruz
biz
ben ve kıçım
hülyamız basite kaçmış bir şair imgesi
her sabaha erekte uyanmak kadar klasik
gece ne olduğu kimse tarafından bilinmeyen bir klasisizm
muhtemelen bir kız öpmüşüzdür tanımayı hiç aklımıza getiremediğimiz
ve önümüzün ıslaklığını asla yağmurdan bilmeyeceğiz
kalkalım sevgili kıçım
ileride bir harabemiz var
kuru uyanalım bu sabaha
ve döşeksiz
19.11.2019
