yaşıyorum
yasal bir izin almadan annemin rahminden
yaşamaya zorlanılmış hissederek
ancak ölmemeye yeminli
ritim bozukluklarına direnerek
işte çenemizi yorduğumuz bu sokaklarda
yürüyorum
banklar
bankalar
ağzımızın içinde varoşluğun nefesi
cüzdanlar gıcır
günde bilmem kaç kez polis devriyesi
yürüyorum
işte hayat sırtımdadır
kızışmış sokak hayvanları
mesafeli karton toplayıcıları
"abi fazla sigaran var mı"
yok
bana kadar var
yürüyorum
sol kolunda bir
sol memesinde bir oğlan
sağ memesinde koca
karnından bir sıpa daha taşıyan
çocuğunu döven şark kadınına
tebessümle bakıyorum
dayak cennetten çıkıp evlerimize buyurmuş
yani dayak
esmer tenli bir bastıbacağı
cennetten bir tık fazla arzulamakta
kadın
terbiyeyi eliyle veriyor çocuğa
çocuk
mutluluktan ağlıyor
görüyorum
işte hayat karşımdadır
çocuk parkında sigara izmaritleri
karakolda elma şekeri
tanrım!
işte kıyamet
inimiz metanet
dinimiz itfal
şahitlik ederim ki;
silahlar susmaz
yine şahitlik ederim ki;
kurşun acıtmaz
yaşamak kadar
işte gaflet
ve dalalet
ve hatta hıyanet
yaşamak en bilge öğretmendir
felsefe ile değil pratikle öğretir
sorgulamayı değil sormayı
yazmayı değil
kimine yazma örmeyi, satmayı
hayat kurmayı
ve hayata farklı tencerelerden bakmayı
yaşamak
yaşamak
her yanımız acı içinde
yemeğimiz bile
dışımız toplumcu gerçekçiizm
içimiz romantizm
zihnimiz akımına kapılmışken fütürizmin
acı eşliğinde geleceğe ışık olacak doktrinlerimiz
ve karşı binada
veya
dünyanın herhangi bir kara parçasında
hayatını idam(e) eden yoksul bir baba var
yaşıyorum
aynalar ve bizi yansıtan her şeyin canı cehenneme
yüzümün haline bakıyorum
çizgiler oluşmamış yüzümde acıyı okuyorum
hüznüm tiryakilikten emekli,
alkolik bir evlat memuru
kalbim bir ahır
büyük baş umutlarla dolu
26.03.2020
