Bak eskidi dallarda bahar

Çiçekler cam önlerini boyamıyor eskisi gibi

Zaten hiçbir zaman da gelmiyor

Birçoğunun mevsimi


Süzülen kuşlar ve bakışlar

Eskidi

Memleketler eskidi

Her şey daha bir gri, yok rengi

Ne gök vurur mavi mavi

Ne iz yapar pantolona çimenin yeşili

İnanır mısın şimdi burada

Çocukların bile kalmadı hevesi


Geçti artık gecenin de hüznü

Sen kuytularında mana ararken

Çöktü birden tüm şehre siyah zülfü

Güneş yalnızca buğulu bir sarı kusar

Söyle neyleyim doğan günü


Şu koca dünyanın

Renklerine ihtiyacı var

Parmak uçlarına sevgilim

Söyle kaç kıta sığar