Milano'da 15. yüzyıla ait olan, Da Vinci'nin en meşhur tablosu:
Son Akşam Yemeği.
Hristiyan inanışına göre, Hz. İsa’nın çarmıha gerilmeden önceki akşam, havarileriyle yediği son yemeğin resmedilişidir.
Sanatçımız tabloda, İsa'nın boynu eğik biçimde, sofradaki havarileriyle kutsal kâseler eşliğinde şarap ve ekmek ziyafeti çekerken "İçinizden biri bugün bana ihanet edecek ve beni ele verecek" deyişinin ardından havarilerinde oluşan tepki ve şaşkınlığı betimlemiş.
"Da Vinci Şifresi" adlı kitaptaki birkaç satıra göre, Hz. İsa'nın solundaki kadın, Magdalalı Meryem'dir.
Ve kalça kısımlarından birleşerek bir "V" sembolu oluşturmuşlardır.
Bu çıkan harfin içerdiği anlam "Paganlara ait kadın sembolünün oluşturulduğu simgedir."
Üstelik kutsal kâselere verilen biçim bilmeceye destek verircesine benzer resmedilmiştir.
Aynalama yöntemiyle, Hz.İsa'nın öteki tarafında yansıyınca ise kocaman bir ters "V" harfi, yani,
"pagan erkek sembolü" ortaya çıkıyor.
İsa'nın o itirafı üzerine sofradaki 13. kişi olan Judas'ın ona koca bir şaşkınlıkla baktığını görüyoruz.
Ve Judas'ın sağ elinde para kesesi tutması ipuçlarından bir diğeridir.
Bunun yanı sıra Hz. İsa sağ eliyle kâseye uzanırken, tam o sırada Judas'ın da o kâseye uzanmaya çalışması ihanet edenin kimliğini apaçık ortaya çıkarıyor.
Judas'ın İsa'ya karşı takındığı bu davranış ve eylem o dönemler çok büyük bir hakaret ve saygısızlık olarak anılıyordu.
Tablo genelinde kontrast olarak mavi ve turuncu renk geçişlerinin işlenmesi, sinema alanında "buz ve ateş" olarak ifade edilir.
Ve İtalyan bir müzisyen nota yazılımında kullanılan portreyi resme yerleştirip havarilerin ekmekleri ve ellerini notalarla eşleştirince bir melodoyi gün yüzüne çıkarmış oluyor.
Başta hiçbir anlam ifade etmeyen bu nota diziliminde, Da Vinci'nin notaları
sağdan sola yazdığı hatırlanınca, nota dizilimi ters çevriliyor ve 45 saniyelik bir ölüm melodisi kulaklarda çınlıyor...
