Tanrı cevapsız bırakıyor sorularımı

Bir umudun ardından koşarken kanayan dizlerim

Ve parçalanmış avuçlarımla

Hayatımın savruk parçalarını topluyorum

Yürüdüğüm yollardan geri dönerek.

Yeniden başlayacak umut yok

Ve ömür de kalmadı ceplerimde.


İsyansız sabahlara uyanan

Her titrek kabullenişimde göğsümü dolduran cesarete inat

Aciz mührü vurdular bedenime

Gözlerime kepenkler indirilerek, ellerinden kelimeler seçip bir gardiyanın

Sığıntı gibi yaşayan bedenimin köşesinde

Bedelini ödedim, özgür ruhlu doğmanın.

Tüm dertlere sağır, zincirlere bağlı dilimle

Aşkı yazarak kandırıp büyüttüm

Nefes almayı bırakmış bir çocuğu

Yaşanmayacak bir sevdanın kapısında.


Tanrı cevapsız bırakıyor sorularımı.

Belki de hiç yaratılmadı bedenim.

Yaşadığını düşünen sahipsiz ruh

Ağrılarını dindirebilirdi meçhuliyetimin.

Tanrı cevapsız bırakıyor sorularımı

Belki de cevaplanmaya değer bir kul değildim.