Son Katil


Bir bebek boğdum dün hırsımdan 

Ellerimle, sözlerimle, Meriç Nehri’nde, bir gaz odasında 

Ne fark eder? 

 

Bir adam öldü korkumdan dün gece 

Parasızlıktan, açlıktan, trafik kazasından  

Ah, üzülmeyin insancıklar, bana kızmayın 

Belki de intihar etmiştir yaşlı adam 

 

Bir kadın ölmüş... 

    Ben öldürmedim!

Yüzüne asit dökmüş bir hergele 

Feryatlar içinde tek bir çığlık 

  “Ölmek istemiyorum’’ 

 

Dağınık kelimeleri toparlayacağım 

Gururum veya şerefimle bir işim yok, bu son akşamım 

Daha çok can ve kan istiyor ceplerim 

Bu sefer küçük bir kızı yoklayacağım 


 

Az zamanım var, çok az... 

Sirenler çalacak ve ben son kez ağlayacağım 

Kutlamalardan ve alkışlardan su toplayacak 

Ölü kadının, kızın ve adamın acı biriktirmiş elleri 

 

Yalanlar denizinin tam ortasındayım 

Suda asılacağım günü bekliyorum 

Darağacım kanla kaplı 

Duyduklarım önceki katillerin çığlıkları 


Ben olmadığımda çok güzel olacak dünya  

Serin pınarlardan mutlu damlalar akacak 

Küçük çocuklar kırlarda koşacak ve acıktığında doyacak 

Kızıl gökyüzünde en son benim kanım damlayacak.