Hayatımızda meydana gelen her son; bir okulun, bir dostluğun, bir binanın, bir devletin bitişi, belki de en ve mutlak son olan ölümün yalnızca birer provasıdır.


Zira bütün başlangıçların bitiminde, ondan elimizde kalanın yalnızca hiçlik olduğu gerçeğini kabullenmenin zorluğu, bizleri bir ölümü bütün bir yaşam boyu tekrar ve tekrar prova etmeye mahkum etmiş olabilir mi?