Son zamanlar ayrılık mekanlarında
Bedenim hissizleşen bir et yığını gibi
Sevdiğim yüzler parça parça kopar
Sorgusuz sualsiz birer suçlu gibi
Stresim nüksederken şakaklarıma
Tüm gücüm son bulmuş bir boran gibi
Tahammülsüz mecburiyetler beynimi esir alan
Baş ucumda bekleyen birer hakim gibi
Kararsızlık kanunları yol çizerken bana
Sığındığım düşünceler çetrefilli bir örgü gibi
Hayat silsileleri heveslerimi kukla eden
Usta bir meddah oyuncusu gibi
Gördüğüm çoğu şey haksızlık harikalarında
Biz doğrularımıza bağlanan birer zavallı gibi
Bir insanca ümide hasret beklerken
Nefeslerimizi aydınlığa bırakacağız gibi
