1 Aralık yağmur, Rembrandt

Patika yolunun kahve dökülmüş kenarları

Bulut ışığı hapsetmiş erguvanlar

Kızgın caddenin sakin yan sokaklarında

Pastele boyadılar telaşı


Serçenin muhalefeti sardı etrafını

Soba gibi içi öfkeli sakince dışı

Küfrün metanetine meydan okudu

Güzel sözün kederi


Işığın vurduğu yer zulümse

Merhametsizdir o aydınlık

Bu yüzden gitsin hızlıca tirenler

Bardakta tüten oryantal dumanın

Bitmesin hiç sakin röportajı


Tek bir ses bile yok hamallığın küfesinde

İncir, bal ve üzümün

Biraz da kentli şarabın Helen damarı çatladı


Göğe çakılı yıldızlar odamıza misafir

Aşılanmış parlaklıkları

Çünkü dünya, virütik bir natürmort artık

Öyle gerçekçi ki

Dokunsan bulaşacak kadar pandemik


Travma meşalesi

Üçüncü sınıf bir tren kompartımanına dönen

Akla gölgeler kattı

Neşeli pişmanlık

Köy kent ve çiçeğin kutsal üçlemesine

müşfik bir soylulukla sadık


Eleştiri direkleri

Haklılık tepesinin eteklerinde zar atmakta

Mitsel dedikodular yaydı

Hades'in baz istasyonları

Anlaşılmadı ne söylediği

Modern Olimpos'un girmesi tekrardan

Boğa kılığına, an meselesi


Geriye kaldı bir tek devamlılık

Her şeye rağmen yaşayan sokak

Güneşin hareketine mutabık

Zamanla arası açık, kalmadı bir derdi