Zihnin ötesinde bir dünya var bir evren
Her daim aralık duran o kapıdan
Bil ki önce nefesin geçer sonra sen
Katmanları birer birer yükselir derinden
Titreşir O'na ait her bir zerren
Düşünceden ibaret değilsin bilmelisin
Onlar bulutlar gibi zihninde gezinirler
Oysa gökyüzüdür bilincin
Her daim mavi ve güzel
Güneşler doğar ve batar
Yıldızlar bir görünüp bir kaybolur gecede
Oysa gökyüzü her daim oradadır
Tıpkı sonsuz bilincin gibi var olur seninle
Zihnin aslında sessizliği sever
İki düşünce arasındaki boşluğu izler
Ve hisseder evrendeki her şeyle bağlantısını
O görünmez ipler birbirine sarılı
Her şey bir ve bütünün bir parçası
Canlı veya cansız hepsi gerekli ve anlamlı
Özü O'ndan gelir ve O'na döner eninde sonunda
Yolunu şaşıranların bile sonsuzluğu O'nunla
