Ben bir sayıklamayla geldim

Pek bilindik ve bir o kadar da önemsiz yerim

Seyri belirsiz, tozlu bir tünelin içinden

buraya fırlattı hayat beni ve hepimizi


Bir gün kıyak bir laf söyledi aramızdan biri

Herkes alkış tuttu iğnelemek marifetmiş gibi

ve sonra isteksizce dağıldılar

boz bulutlar

Suskun çığlıklar taşıyanlar hiç konuşmadılar


Yolu karıştırdım birden şu bizim caddede

Yorgun yalnızlığı paylaşan ağaç okul bahçesinde

Kuru kalabalıklar yanımdan geçip gittiler

Başarılı, kravatlı, alımlı hanımlar ve beyler


Her akşam bir umudu taşıyan şehir sesi

Çıkarken hastaneden dönüp bir kez izledim ama sen inan yine de benim aksime

Öğretilip durulan yabancı mağlup galibiyete...