Doğmuşum bir de anneme zahmet çektirip
Kaderi de yormuşum bana oyunlar oynasın diye
Ha şurada ağaç olsam da olurdu,
Acı duyardım bir tek rüzgar için
Her şeyden habersiz terzi bile yorulacak, kefenimi dikmek için
Ne gerek vardı, yaşardım ben şuracıkta bir ağaç olarak
Hah işte o biçim
Zaten yerimde saymakla meşgulüm,
Tarlamdan bir tek beklemek biçtim
Acı duydum, söz söyledim, nefes çektim...
Yaşamak umurumda değil, işte bu yüzden
Sormayın neden niçin!
Acı bile yorgun ve sıkılgan hep aynı yere dönmekten
Nerden bilebilirdim ki, kederimin yazdıkça yineleneceğini
Nasıl reddedebilirdim insan doğmanın getirilerini
Doğduk madem, o hâlde yaşayacağız acının tüm renklerini
Bir tek ona aşinayız çünkü, yalnız o eşlik etti
"Yalnızlık paylaşılmaz" bana en iyi bunu belletti
Nisbet izledim sadece, perde aralayıp
Yüzünü görmeye değerdi, mutluluğun
Eğer ki hissedebiliyor olsaydı seni bir uzvum
İnan bacaklarım bile titrerken gülerdi...
Yaşamak umurumda değil işte bu yüzden
Sormayın neden niçin!
Tehlikeli zamanlarda dolaşıyorum, tekinsiz
Gece bir bela gibi çöküyor ümüğüme, zaman belirsiz
Kâh bir sabahçı kahvesindeyim istemsiz
Kâh bir kaldırımda sensiz
Soluk soluğa işleniyor tenime, yudum yudum yokluğun
Kana kana içiyorum, bu çektiğim sonsuzluğun
Vur beni, gözlerini görebileceksem eğer
Düşünme vur kollarında öleceksem
Yaşamak umurumda değil işte bu yüzden
Sormayın neden niçin!
Dünya ile ilişkim hep bir seviyeli
Hiç içli dışlı olmadık
Hep uzaktan uzağa "merhaba", o kadar
O kadar benim varlığımın temennisi
Neye geç kaldım da, hiç bir yere varmak yaraşmaz
Nerden buldum bu bahtsız bedeni
Söyle sevgilim hiç düşündün mü tüm olup biteni
Yoksa yalnızca kullandın mı beni ve içimde gizlediğim sevgimi
Kime versem şaşakalırdı zaten
Bu kadar çoklukla ne yapacağını bilemezdi
Yine de vefa, ulu ruhların güzel armağanı
Yalnız kalpsizler anlamaz bundan
Kedi, köpek, eşya bile gösterir
Yalnızca kalpsizler anlamaz vefadan
İşte bu yüzden, yaşamak umurumda değil hem de hiç
Sormayın neden niçin!
