şimdi dilimin ucunda kırmızı çiçekler

hamamın önünde bir sürü pire

yolda gördüğüm herkese dil çıkarıyorum

çiçeklerime gülüyorum


pireler yolun ortasında bir oyuk gibi

onlarla beraber zıplıyorum

hepsinde anlamsız bir korku

zıpla!

çiçeklerimi görmeden daha


dilimle ellerimi yalıyorum, çiçekler büyüsün ellerimde

kırmızı hasta çiçeklerim severek büsbütün

günde üç kere su döküyorum büyüsünler

benim güzel çiçeklerim

bir gün sizi keseceğim


sonra devam ederim diye bıraktığım oyun

gün gelir de çocuklar hesap sormaz mı yarım

onlara bir oyun borcu

ellerime daha çok su

sonra devam edeceğim

pireler, çiçekler, oyun


bu hangi tarafa gideceğini bilmeyen

hu gibi

soğuk bir oyun

kırmızı çiçeklerim

bir gün sizi gömeceğim