İçimde kanatsız günlerin uçmak hırsı
Ve dal üstü bir bitmişlik,
Zaman, yaması mı yalnızlığın?
Bir çocuğun elleriyle yüzüne dolanacağım.
Hepsi bu.
Sözcükler üzüntü ve upuzun özlem
Kuşların ruhu da üşüyor kalabalıktan,
Bu eksik kalmaların suçlusu kim?
Bir su dalgınlığında sana bürüneceğim.
Hepsi bu.
Yitirdiği uykularda kaldı geceler
Bense gürültülü trenlerden sana indim,
Bir şiirin önünde soyunmak mı sonumuz?
Kara bir asker botuyla yoluna düşeceğim.
Hepsi bu.
MM_DUR
2021-03-25T00:21:52+03:00...Bizimkisi elbette “Karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak” olacak. Evet, gün aydın değil belki ama unutma, yarın var. Bunu hatırlayacağız! Kalemine sonsuzluk dilerim...
Çağrıhan K.
2021-03-24T23:44:09+03:00Çok teşekkür ederim. Sağolun.
Neslihan Kızıl
2021-03-24T23:32:47+03:00"Zaman, yaması mı yalnızlığın?" Çok güzeldi. Tebrik ederim.
Jean Valjean
2021-03-24T22:31:37+03:00Keşke daha uzun olsaydı demekten alıkoyamadım kendimi. Üslubunuzu son derece beğendim. Umarım arayı çok açmazsınız. :) Kaleminize sağlık.