Saplantılı kıvranışların bahsine

Edilgen zihnimin gözlerini

Kapama gayretindeyim.

 

Umudun çehresini bozan yaşanmışlığın

Besili gölgeleri peşimde

Tarlalara karışmış ayaklar

Saban uykusunda diye

Çağlayarak inen bulantılar

Anın kurtarılmış bütününe

 

Bitimsiz yanılgısında bulandığım

Şaibeli dünlerin bugün

Kısık iniltisini zikrettim

Yaşanıp bitmişin melodik andıcı

Bir anlamsızlıkta kaldım ve ellerim

Eski bir dostun soğuk kalıntısında,

Küçüldüm.

Evrende kaplayabileceğimin

Asgarisi o kadarmış.

 

Sökülemeyende

Bir gencin ölüsü

Nefeslerimden faiz çekiyor.

Yıkık yansımalar hâlinde bir ölüm

Dişlerimde

Tutsak nefretler öğürüyor.

Tüm sevgilerimin âdet sancısı

Sokak kulağımda

Sokak, inciten kelimelerle

Topal adımlarımı buyuruyor.

Yürüyüş sonuna kaçışlar

Kabullenişler doğurdum.

Geçmiş, bir yangın çıkartıp

Dolanıyordu üryan ruhuma.

Kadınlar gülümsüyor boyluca

Bir parçamı daha koparmak için

Anlamsız boşluğa...

 

Eskitilmiş övgüler kalacak

Kaçtığım kanlardan

Bir gök yağacakmış

Nasılsa aynıydı o, sen, diğeri...

Haybeye ödediğim bir bedelim

Nasılsa aynıydı öncel ve ati

Dökülen sözlerime söneyim

Hatır dinini topluca ittik ve fakat

Andıkça süklüm

Sahipsiz kaldıkça özgün

Yaşamdan başkalamaya

Kahkahalar ediliyor.

 

04.09.2022