Aynalara bakıp bakıp

Diriliyorum günden güne

Kararmış yüzüm biraz

İs kokuyor tenim.

Yazı tura atıyorum

Pek bir seçeneğim yok

O elbiselerden biri

Siyahı yalıyor yeri

Üzerime dikili.

Yüksek ayakkabılar içinde

Adımlarım acele.

Topuklarım nasırlı

Battıkça kemiğime

Dik yürümem zor.

Koskaca direklerin

Varıyorum eşiğine

Boyanmış duvarda

Ağlayan çocuk tablosu.

Giriyorum içeri

Yine o kalabalık

Seyrediyor gözleri beni

Görüneni.

Gördükleri ben miyim

Yoksa bir benzeri mi

Suretimin.