Aynalara bakıp bakıp
Diriliyorum günden güne
Kararmış yüzüm biraz
İs kokuyor tenim.
Yazı tura atıyorum
Pek bir seçeneğim yok
O elbiselerden biri
Siyahı yalıyor yeri
Üzerime dikili.
Yüksek ayakkabılar içinde
Adımlarım acele.
Topuklarım nasırlı
Battıkça kemiğime
Dik yürümem zor.
Koskaca direklerin
Varıyorum eşiğine
Boyanmış duvarda
Ağlayan çocuk tablosu.
Giriyorum içeri
Yine o kalabalık
Seyrediyor gözleri beni
Görüneni.
Gördükleri ben miyim
Yoksa bir benzeri mi
Suretimin.
